นิทรรศการ “No Distance to Khon Pi Luang” โดย อุบัติสัตย์ ศิลปินที่มีความสนใจปัญหาทางสังคม มุ่งนำเสนอทางศิลปะผ่านสื่อที่หลากหลาย เพื่อสร้างชิ้นงานที่สามารถสร้างความเข้าใจต่อปัญหาการกดทับที่คนชายขอบต้องเผชิญได้อย่างตรงไปตรงมา ณ วารินแล็บ คอนเท็มโพรารี ตั้งแต่วันนี้จนกระทั่ง 20 พฤษภาคม 2566
นิทรรศการจะโอบล้อมทุกคนด้วยกระแสน้ำโขงจากชิ้นงานขนาดใหญ่ที่ไล่สูงขึ้นไปบนผนัง ราวกับว่าห้องนิทรรศการกำลังจมอยู่ใต้น้ำ บนฝั่งหนึ่งเป็นรูปจิตรกรรมกึ่งนามธรรม และบนผนังอีกฝั่งเป็นอีกหนึ่งชิ้นงานขนาดใหญ่ที่ประกอบขึ้นจากชิ้นงานขนาดเล็ก 168 ชิ้น มีชื่อว่า ‘White Eel in the Dawn of the Exile’ ผู้ชมยังสามารถฟังเสียงพูดคุยระหว่างศิลปิน และปราชญ์ชาวบ้าน พร้อมชมทัศนียภาพของคอนผีหลงจากวิดีทัศน์สารคดีได้เช่นกัน
อุบัติสัตย์มักจะปล่อยให้ตัวเองได้ใช้เวลากับหัวข้อของงานอย่างเต็มที่ และแทนที่จะกำหนดวิธีการนำเสนออย่างตายตัวไว้ตั้งแต่เริ่ม เขามักเลือกให้ความความคิดสร้างสรรค์พาตัวเองไปสำรวจ และเลือกเฟ้นเทคนิคที่เหมาะสมที่สุดเพื่อสื่อสารถึงเนื้อหา โดยทุกครั้งเขาจะลงพื้นที่เพื่อทำความเข้าใจปัญหาในมิติต่าง ๆ เพื่อที่จะสื่อสารอย่างเหมาะสม กับนิทรรศการนี้ก็เช่นกัน
อุบัติสัตย์ต้องการชี้ให้สังคมเห็นว่า ชุมชนตลอดสองฝั่งแม่น้ำโขงในตอนนี้กำลังถูกคุกคาม การขึ้น-ลงของระดับน้ำในขณะนี้คาดเดาไม่ได้ และไม่เป็นไปตามฤดูกาล ตะกอนแม่น้ำที่เคยไหลมาตามลำน้ำมาตอนนี้กลับลดหายไป การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ล้วนเป็นผลพวงที่ตามมาหลังจากเขื่อนหลายแห่งถูกสร้างขึ้นบริเวณตอนบนของลุ่มแม่น้ำโขง ที่จริงอุบัติสัตย์ได้เริ่มทำงานศิลปะเกี่ยวกับปัญหาในชุมชนริมฝั่งโขงมาได้หลายปี แต่เป็นผลงานชิ้นล่าสุดนี้ ที่เขาตั้งความสนใจไว้ที่พื้นที่คอนผีหลง
จากกระแสธรรมชาติที่ผิดเพี้ยนไป ไม่ได้เป็นไปตามการหมุนเวียนตามฤดูกาล ทำให้วิถีชิวิตในคอนผีหลงไม่มั่นคง และเปราะบางมากขึ้น ปลาและนกหลายชนิดอพยพมาที่ลุ่มน้ำโขงที่เป็นถิ่นวางไข่ดั้งเดิม บ้างก็ว่ายทวนกลับมาไม่ได้เมื่อถึงฤดูวางไข่ บ้างก็ไม่สามารถหาสันทรายเพื่อวางไข่ได้ สำหรับมนุษย์นอกจากจะต้องพยายามรับมือความผิดเพี้ยนของธรรมชาติในปัจจุบัน ก็ยังจำเป็นต้องรับมือและต่อรองกับความผิดเพี้ยนที่จะมีแต่มากขึ้น ถ้าโครงการปรับภูมิประเทศในแม่น้ำโขงถูกอนุมัติ ความไม่แน่นอนและการเปลี่ยนแปลงมากมายกำลังย่างกรายเข้ามา คำถามคือ: ระยะทางระหว่างนั้นเหลืออยู่อีกแค่กี่มากน้อย
