เผยความลับที่ คุณหญิงแมงมุม ยังไม่เคยรู้มาก่อน

คุณหญิงแมงมุม-ม.ร.ว.ศรีคำรุ้ง ยุคล และ เสธ.ดอลลาร์-พลตรี พัชร รัตตกุล เปิดใจเป็นครั้งแรก หลังอาการทรุดหนักหัวใจหยุดเต้นไป 12 นาที ถึงแม้ต้องเผชิญกับอุปสรรคในชีวิต แต่ทั้งคู่ยังจับมือกันร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน พร้อมเผยความลับที่ เสธ.ดอลลาร์ ไม่เคยบอกกับ คุณหญิงแมงมุม มาก่อน ในรายการ Woody Exclusive

ทำไมถึงตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่เชียงใหม่

คุณหญิงแมงมุม: เราชอบเชียงใหม่อยู่แล้ว

เสธ.ดอลลาร์: เราชอบเชียงใหม่อยู่แล้ว แต่ว่าคือแมงมุมอยู่โรงพยาบาลมาหลายปีแล้วไงจ๊ะ ตั้งแต่ปี 61 ที่เริ่มป่วย แล้วก็อยู่ยาวจริงๆ ก็ตั้งแต่ปี 62 จนถึงปัจจุบัน 99% อยู่โรงพยาบาล เราก็เลยคิดว่าอยากให้เขาลองไปอยู่นอกโรงพยาบาลแล้วถ้ามีปัญหาค่อยไปหาหมอ ค่อยกลับไปฟอกไต เหมาะสมที่สุดก็คือเชียงใหม่เพราะเขาชอบ ด้วยอากาศ อาหาร ธรรมชาติ อยู่ที่โรงพยาบาลมา 2 ปีกว่า พอมาอยู่ที่นี่หมอทางกรุงเทพฯก็ช่วงประสานหมอทางเชียงใหม่แล้วก็ไปโรงพยาบาลในเมืองเพื่อไปฟอกไต อาทิตย์ละ 3-4 ครั้ง ในเคสของแมงมุมไตมันพังก็ต้องเปลี่ยนทำ Transplant ปลูกถ่ายไต ซึ่งเราต้องรอการบริจาคจากสภากาชาด ในขณะรอการเปลี่ยนไตก็ต้องฟอกไต 

เรารอมานานหรือยัง

เสธ.ดอลลาร์:  2 ปีแล้วครับ

ไปทำอะไรที่กรุงเทพฯ

เสธ.ดอลลาร์: คือตอนนั้นอาการไม่ดีก็มีการติดเชื้อ เพราะว่าเขาเป็นโรค SLE ทานยากดภูมิเยอะมาก เพราะฉะนั้นการมีโอกาสติดเชื้อมันมีอยู่ตลอดเวลา แล้วมันอันตรายเขาเป็นตับอ่อนอักเสบเนื่องจากโรคของเขา ก็ปวดท้องมากเข้าโรงพยาบาลที่เชียงใหม่ อยู่โรงพยาบาลที่เชียงใหม่ 4-5 วันอาการไม่ดี เกล็ดเลือดก็ต่ำลงมากพี่เลยพากลับกรุงเทพฯเพื่อไปหาหมอทีมที่รักษามา 2 ปีกว่าแล้ว

ภาพที่ผมจำแมงมุมได้ก็คือมีความสุขในการทำละคร

คุณหญิงแมงมุม: มาก ทุกอย่างเลย แมงมุมสนุกกับการทำงาน มันสนุกเหมือนได้ปลดปล่อยสิ่งที่อยู่ในสมองค่ะ จินตนาเรา ได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ด้วย

ทุกวันนี้ยังมีโอกาสใช้ความคิดสร้างสรรค์ไหม

คุณหญิงแมงมุม: กำลังจะมีโอกาสถ่ายมิวสิควีดีโอ กำกับมิวสิควีดีโอ เป็นรุ่นพี่วง The Keylookz เราก็มีโอกาสได้ฟังงานของเขาแล้ว แล้วก็สนิทกัน แล้วแมงมุมก็ชอบเพลงนี้มาก เขาบอกเราว่าถ่าย MV ให้หน่อยสิ แมงมุมก็บอกว่ามองไม่เห็นจะถ่ายได้ยังไง พี่ดอลลาร์ก็ให้เราอธิบายในสิ่งที่อยู่ในสมองเราให้ DOP (ผู้กำกับภาพ) ก็เขาเคยทำงานกับแมงมุมแล้ว ก็เข้าใจกันง่ายค่ะ พี่ดอลลาร์ก็จะเป็นตาของแมงมุม

พี่ดอลลาร์คุ้นชินกับรสนิยมของแมงมุมแล้ว

เสธ.ดอลลาร์: ได้ พี่ก็คิดว่าได้ในระดับหนึ่ง

คุณหญิงแมงมุม: ชินมาก ช้อปปิ้งให้ทุกอย่าง เลือกเสื้อผ้าให้หมด 

แฟชั่นของคุณใน Instagram เป็นยังไง

คุณหญิงแมงมุม: ไม่รู้ค่ะ

เสธ.ดอลลาร์: พี่ก็อธิบายให้เขาฟังนะ

เวลาซื้อของพี่ดอลลาร์จะบอกแมงมุมไหม

คุณหญิงแมงมุม: บอกค่ะให้จับ บอกสี บอกสไตล์

เสธ.ดอลลาร์: เขาก็จะถามทุกขั้นตอน เราต้องอธิบายทุกอย่างให้เขาฟังตั้งแต่ตอนจะเลือก เอามาแล้วก็อธิบายให้เขาฟัง ใส่แล้วก็อธิบายให้เขาฟัง

คุณหญิงแมงมุม: ว่าแมทช์กับอะไรค่ะ อย่างวันนี้แว่นตาพี่ดอลลาร์เลือก

แมงมุมรู้ตัวไหมว่าคุณเดินทางเยอะมาก

คุณหญิงแมงมุม: ก็ไม่ได้ไปไหนนะ ส่วนใหญ่ที่ออกไปก็เป็นงานแต่งงานเพื่อนสนิท พอดีแต่งกันรวดเดียวเลย 3 คน ก็เลยดูว่าออกไปเยอะ แต่จริงๆแล้วอยู่โรงพยาบาลส่วนใหญ่

มันเป็นความสุขที่สุดเรื่องการแต่งตัว

คุณหญิงแมงมุม: จริงๆ แล้วทำงานมีความสุขที่สุด แมงมุมถึงยังมีอีกโปรเจกต์หนึ่ง ทำน้ำจิ้มเหมือนน้ำจิ้มไก่หวานนะคะ ใช้ชื่อไก่ย่างเสือใหญ่ ขายตามฟู๊ดแลนด์และซุปเปอร์มาเก็ตต่างๆ 

จำได้ไหมในงานแต่งพี่พูดว่าอะไรเกี่ยวกับแมงมุม

เสธ.ดอลลาร์: จำได้ว่าเราพูดว่าจะดูแลเขาจนตาย

ทุกวันนี้พี่ดอลลาร์ตื่นมานึกถึงแต่แมงมุมเลยใช่ไหม

เสธ.ดอลลาร์: นึกถึงเขาเป็นอันดับหนึ่งจ๊ะ แต่พี่ก็มีสิ่งอื่นๆ ที่ต้องนึกถึงด้วยพี่ยังต้องทำงานอยู่ แต่แมงมุมก็มาเป็นอันดับหนึ่งสำหรับพี่ 

แบ่งเวลายังไงครับ

เสธ.ดอลลาร์: ยากเหมือนกันนะ แต่ทำได้ เรามีแค่ 24 ชั่วโมง เราก็อยู่กับเขาทั้งวันทั้งคืนแต่พี่ก็ทำได้ โดยที่มีทีมที่ค่อนข้างแข็งแรงช่วยบริหารงานไปด้วย แล้วก็เอาเวลาไปดูแมงมุม  

หลายคนอาจไม่เคยทราบมาว่าแมงมุมเคยตายไปแล้วครั้งหนึ่ง หัวใจหยุดเต้น 12 นาที

คุณหญิงแมงมุม: แมงมุมหัวใจวายไป 12 นาที

เมื่อไหร่ครับ

เสธ.ดอลลาร์: วันที่ 18 พฤศจิกายน เขาหัวใจวายไป 12 นาที ในโรงพยาบาลขณะฟอกไต แล้ววันนั้นเป็นความซวยที่ พี่ไม่เคยไปไหนเลยแต่วันนั้นพี่ต้องไปธนาคาร คือเช้านั้นแมงมุมรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวหายใจไม่ค่อยออก พี่ก็เริ่มเตือนหมอบอกว่าให้มาดูหน่อยอาการไม่ค่อยดี หมอเขาก็โทรสั่งว่าให้เปลี่ยนเครื่องช่วยหายใจให้เป็นแบบ High Flow พี่ก็ดูสัญญาณชีพทั้งหมดเริ่มดีขึ้น พี่บอกแป๊ปเดียวนะ เพราะพี่นัดธนาคารไว้ขอครึ่งชั่วโมง พอทำธุรกรรมเสร็จก็ได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาลว่า แมงมุมหัวใจวาย หัวใจหยุดเต้น พี่ก็วิ่งขึ้นรถระหว่างทางจากสยามสแควร์กลับมาถึงโรงพยาบาล ใช้เวลา 10 กว่านาที ขณะนั้นพี่โทรกลับมา 3 ครั้ง จำได้ว่าครั้งแรกก็ 3 นาทีไม่มีชีพจร 6 นาทีไม่มีชีพจร 10 นาทียังไม่ถึง ก็ยังไม่มีชีพจร พี่ทำใจแล้ว มันเป็นไปไม่ได้แล้ว พอถึงโรงพยาบาลนาทีที่ 11 เขาโทรเข้ามาบอกชีพจรมาแล้ว พี่เหมือนถูกลอตเตอรี่ เขาโทรมานาทีที่ 12 กว่าว่าหัวใจมาแล้ว พี่ก็วิ่งขึ้นไปถึงเขาประมาณนาทีที่ 13 กว่า โชคดีมากๆ ที่ หนึ่งอยู่โรงพยาบาล หัวใจวายที่โรงพยาบาล เพราะฉะนั้น เครื่องไม้เครื่องมือมีพร้อม โชคดีข้อที่สองคุณหมอที่ดูแลแมงมุมเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์ว่าท่าทางไม่ดีแล้ว เขาก็กด Cord ในศัพท์ของโรงพยาบาลหมายความว่า Cord 3 หมายความว่าทุกคนต้องมารุมที่คนไข้คนนี้ ทุกคนก็วิ่งเข้ามารุมเตรียมเครื่องปั๊มหัวใจไว้ก่อนที่หัวใจจะหยุดเต้น สิ่งที่สำคัญคือว่าปกติถ้าคนหัวใจวายเกิน 4 นาทีสมองต้องตายละ ถึงจะฟื้นขึ้นมาก็เป็นผัก แต่เนื่องจากว่าเราอยู่ที่โรงพยาบาล นางพยาบาลก็ช่วยปั้มหัวใจตั้งแต่วินาทีแรกที่หัวใจหยุดเต้นทำให้ออกซิเจนขึ้นไปเลี้ยงสมองตลอดเวลาก็เลยไม่มีความเสียหายถาวรกับสมอง

ตอนที่เกิดหัวใจวายเป็นยังไง แล้วตอนที่กลับมาเป็นยังไง

คุณหญิงแมงมุม: ตอนที่ไปไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ ตื่นมาก็ไม่รู้สึกอะไรเหมือนกัน มันเหมือนหลับมากกว่า ก็ยังบอกพี่ดอลลาร์ว่าที่เขาบอกว่าเห็นแสงขาวเห็นอะไรยังงี้ โกหกหมดเลย เราไม่เห็นอะไรสักอย่าง

เสธ.ดอลลาร์: คือเขาโคม่าไป 2 วัน เราก็อยู่ในความทุกข์มากไม่รู้ว่าเขาจะตื่นไหม ถ้าตื่นแล้วเขาจะเป็นยังไง ไม่มีใครตอบได้ หมอก็ตอบไม่ได้

คิดไหมว่าตอนนั้นเราจะสูญเสียภรรยา

เสธ.ดอลลาร์: คิดแต่พี่ก็ยังมีความหวังอยู่ เพราะเขาสู้

แมงมุมเอากำลังใจมาจากไหน

คุณหญิงแมงมุม: กำลังใจมากจากพี่ดอลลาร์เยอะมากๆ จากครอบครัวเยอะมากๆ เพื่อน คือแมงมุมโชคดีที่คนรอบข้างสนับสนุนแล้วก็ทำให้มุมรู้สึกอบอุ่น และก็ให้กำลังใจตลอดมา

พี่ดอลลาร์และแมงมุมกลัวเรื่องการจากลาไหม

เสธ.ดอลลาร์: ไม่กลัว พี่ว่ามันธรรมชาติวันหนึ่งก็ต้องไป ในระหว่างที่เรายังมีชีวิตอยู่พี่คิดว่าเราควรที่จะซาบซึ้งหรือให้คุณค่าสิ่งต่างๆ ที่เขามาในแต่ละวัน แล้วก็ทำวันนั้นให้ดีที่สุด โดยที่ไม่ให้ใครคนอื่นเดือดร้อนนะจ๊ะ

คุณหญิงแมงมุม: ไม่ค่ะ แมงมุมคิดว่าใช้ชีวิตอย่างเต็มที่แล้ว ตอนวัยรุ่นก็เที่ยวแบบสุด ตอนทำงานก็ทำอย่างสุดเหมือนกัน ทุกอย่างเหมือนเราผ่านมาอย่างแฮปปี้ ก็ไม่เสียดาย

นาฬิกาสีทองที่มีคำว่า PDR เกิดขึ้นเมื่อไหร่

เสธ.ดอลลาร์: PDR คือ พัชร ดอลลาร์ รัตตกุล พี่ชอบใช้นาฬิกาแบบนี้เป็นนาฬิกาของพี่อยู่แล้ว แต่วันที่แมงมุมเขาหัวใจวายอยู่ในโคม่าพี่ก็ไม่รู้ว่าอนาคตเขาจะฟื้นไหม กลับมาเป็นยังไง มันว้าเหว่มาก พี่ไม่รู้จะทำยังไงก็นั่งคอยอยู่ ICU 3-4 วัน พี่ก็เลยให้ลูกน้องไปสลักให้พี่มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจว่า พี่เชื่อว่าเขาต้องกลับมาด้วยกำลังใจกำลังกาย แล้วก็รอยยิ้มที่พี่เคยเห็น ลูกน้องก็ไปทำมาแล้วก็เอากลับมาให้พี่

บอกเขาไหม

เสธ.ดอลลาร์: ไม่ได้บอก 

คุณหญิงแมงมุม: แมงมุมไม่รู้เรื่องเลย สลักตรงไหนคะ

เสธ.ดอลลาร์: นาฬิกาที่พี่ชอบ สลักข้อความตรงด้านหลังว่า  Waiting For When your come back with strangth and smile again ( รอคอยที่เธอจะกลับมา พร้อมกับกำลังใจและยิ้มอีกครั้งหนึ่ง )  กอด

เสธ.ดอลลาร์: เขาต้องกลับมาเดินได้ พี่มีความเชื่อมั่นนะ พี่เชื่อว่าภายในปีหนึ่งเขาต้องเดินได้

ชมคลิป https://www.youtube.com/watch?v=UtTrRAZFAfY

ติดตามและอัปเดตข่าวสารได้ทาง Facebook และ YouTube: Woody, Instagram: Woodytalk, Twitter: @Woodytalk, TikTok: woodywoody, Line: @woodytalk

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *